NAŠE KULTURE
Savremena poljoprivreda u mnogome zavisi od dobrih tehnoloških rešenja i novih tehnologija koje Zemljoradnička Zadruga ŽITOPROMET prati već duži niz godina.
ŽITOPROMET KIKINDA
Zemljoradnička zadruga „Žitorpomet“ je osnovana janara 1993. godine u Kikindi od strane desetoro članova porodice Đurđulov i kao osnovnu delatnost je imala ratarsku proizvodnju. Prevashodni cilj je bio da se nabavka repromaterijala i tržišna realizacija ratarskih proizvoda za zadrugare i kooperante zadruge odvija pod konkurentnim uslovima i što uspešnije.Dugogodišnje iskustvo u navedenim granama privređivanja i poznavanje tržišta, kako nabavke tako i plasmana proizvoda, a uz to i obučena radna snaga, dovoljna su garancija za dalji uspešan razvoj zadruge i dalje unapređenje zadrugarstva u ovom regionu.
Kukuruz
Kukuruz je jednogodišnja biljka jarog tipa razvića, a dužina njegove vegetacije od nicanja do punog zrenja zavisi od osobine sorte, odnosno hibrida, s jedne strane, i uslova gajenja, s druge strane. Osnovni privredni značaj kukuruza proizlazi iz svojstava same biljke, raznovrsnosti upotrebe i obima proizvodnje. Gotovo svi delovi biljke kukuruza mogu poslužiti za preradu, pa upravo to daje kukuruzu poseban ekonomski značaj. Danas se proizvodi više od 500 različitih industrijskih prerađevina od kukuruza (prehrambeni i lekarski proizvodi, farmaceutska i kozmetička sredstva, razni napitci, tekstilni i hemijski proizvodi).
Suncokret
Suncokret potiče iz Amerike (Meksiko, Peru). Najpre je uzgajan kao ukrasna biljka, seme je korišteno za ishranu ptica, a ljudi su jeli jezgro iz semena. 1840. godine je prvi put dobijeno ulje iz suncokreta. Seme sadrži oko 50 % ulja, 20 % belančevina i ugljenih hidrata. Od suncokretovog ulja proizvode se margarin, majonez, stearin (služi u proizvodnji sveća, plastike, sapuna, kozmetike i za omekšivanje gume), farmaceutski proizvodi, boje, lakovi i dr. Glave suncokreta imaju puno hranjivih materija, pa se mogu koristiti za ishranu domaćih životinja. Može se uzgajati kao uljani ili proteinski i kao glavni i postrni usev.
Ječam
Ječam se uglavnom koristi kao stočna hrana jer poseduje visoku hranidbenu vrednost. U ishrani stoke ječam se koristi kao prekrupa (izmrvljeno zrno koje se koristi za dodavanje u brašno za hleb i u druge proizvode), pa ga je dobro mešati s ostalim zrnatim kulturama, a količina ječma u smesi zavisi od vrste i načina ishrane životinja. U industriji se koristi prvenstveno u proizvodnji piva i alkohola jer daje kvalitetan slad. Slad ječma koristi se u pekarskoj, konditorskoj, tekstilnoj industriji, u proizvodnji kvasca, skroba i dr.
Šećerna repa
Šećerna repa je industrijska biljka koja se gaji za proizvodnju šećera, zbog visoke koncentracije saharoze u njenom zadebljanom korenu. Iz šećerne repe se dobije 16% svetske proizvodnje šećera. Šećerna repa sadrži 75% vode, 16 – 18% šećera, 5 - 6% celuloze i 2 - 3% ostalih supstanci, uključujući i minerale. Gotovo polovina vode se ponovno iskoristi tokom ekstrakcije šećera, a ostatak ispari. Oko 90% sadržaja šećera postaje beli šećer. Ostatak čini melasa koja se koristi u proizvodnji stočne hrane, kvasca i alkohola. Celuloza iz repe se koristi kao repin rezanac i predstavlja dodatak stačnoj hrani. Preostalih 2 - 3% sadrži magnezijum i fosfor koji se talože iz otpadnih voda tehnološkog procesa proizvodnje šećera i koristi se kao dodatak zemljištu koje je siromašno ovim supstancama.
Pšenica
Pšenica se koristi u mlinarstvu, prehrambenoj i farmaceutskoj industriji. Najznačajniji je ratarski usev, a njome je zasejana ¼ obradivih površina na svetu. Pšenični hleb osnovna je hrana za oko 70 % ljudske populacije i sadrži 15 - 17 % proteina, 18 % ugljenih hidrata, oko 1,3 % masti. Dobro je svarljiv i bogat vitaminima B kompleksa. Iz posejanog zrna pšenice razviju se 1 do 1,5 m visoke vlati koje se u vreme zrenja oboje zlatno-žuto. Požete stabljike nazivaju se slamom. Na vrhu stabljike nalazi se klas, spljoštena vretena, teško lomljiv i građen u cik-cak liniji. Klasići u klasu sastoje se od pljevice i nekoliko cvetića. Klasovi su kod nekih sorti pšenice s osjem, dok su kod drugih bez osja. Zrelo zrno ispada iz pleve, ima duboku brazdu i dlakavi vršak, a boja mu u zavisnosti od od sorte varira - od bele do crvene.
Soja
Soja potiče iz Azije i vodeća je uljna i belančevinasta kultura, čije se zrno koristi kao izvor jestivih ulja (18 – 24 %) i belančevina (35 – 50 %) kako za ishranu ljudi tako i za ishranu stoke kao i u razne industrijske svrhe. Sojino zrno se prerađuje i koristi za proizvodnju sira (tofu), mleka, pljeskavica, viršli, hleba, raznih slatkiša i dr. Odvojen lecitin iz sojinog ulja ima primenu u pekarskoj, konditorskoj, farmaceutskoj, tekstilnoj i hemijskoj industriji. Kvalitetom belančevina i visokim sadržajem ulja zamenjuje meso (u ljudskoj ishrani zadovoljava oko 30 % potreba za belančevinama), više od drugih kultura. Može se koristiti u ishrani stoke kao zelena masa, seno i silaža, a dehidriranjem se dobijaju briketi, granule i zeleno brašno.
19500
Tona žetve
700
Hektara zemlje
10
Vozila savremene mehanizacije
ŠTA KAŽU LJUDI O ŽITOPROMETU
Latin words, combined with a handful of model sentence structures, to generate Lorem Ipsum which looks reasonable.
KONTAKTIRAJTE NAS
Za sva vaša pitanja i savete budite slobodni da nas kontaktirati svim radnim danim od 09:00 - 16:00 časova